Budynek do połowy lat 80. miał adres pl. Pereca 3 (obecny adres tego samego budynku to ul. Żelazna 57). Obiekt został wybudowany w latach 1907-1908 przez Gminę Żydowską w Breslau, dla zakładu dla ubogich żydowskich dzieci potrzebujących specjalnej pomocy.

W latach 1920-1939 mieściła sie tutaj żydowska Szkoła Powszechna. Nie wiem co w tym budynku było w latach 1939-1945, ale w r. 1946/47, po remoncie opłaconym ze zbiórki wśród powojennej społeczności żydowskiej, otwarto tam podstawową szkołę żydowską im. Szolema Alejchema, która wkrótce została przekształcona w liceum i przylicealną szkołę podstawową. Powojenna szkoła była pomyślana jako szkoła z jidysz jako językiem wykładowym, ale już w drugiej połowie lat 50., gdy zacząłem chodzić do tej szkoły w 1958 r. od drugiej klasy (a może i jeszcze wcześniej), językiem wykładowym był de facto polski.

W 1949 r. szkoła została upaństwowiona i dostała nr VII LO. Patronem pozostał nadal Szolem Alejchem. Żydowskie liceum i szkoła podstawowa funkcjonowały w tym budynku do okresu tzw. wydarzeń marcowych w 1968 r. Jednakże już po wojnie sześciodniowej na Bliskim Wschodzie w czerwcu 1967 r., wojny która była punktem startowym antyżydowskiej nagonki w Polsce, czyli w roku szkolnym 1967/68, zostały stworzone w szkole pierwsze klasy nie-żydowskie i klasy "mieszane". W roku szkolnym 1969/70 VII LO nie było już szkołą żydowską.

Byłem tam aż do matury w 1968 r. Szkoła miała normalny państwowy program szkolny, ale dochodziły dwa przedmioty: od drugiej klasy szkoły podstawowej i do matury język jidysz (oficjalną nazwą tego języka był wtedy "język żydowski") i od piątej klasy do matury historia Żydów. Za moich czasów język żydowski był jednym z obowiązkowych przedmiotów egzaminacyjnych na maturze (wraz z polskim i matematyką).

Po tym jak nie-żydowskie już VII LO przeprowadziło się w połowie lat 80. na ul. Kruczą 49 (do budynku, w którym uprzednio znajdowała się szkoła podstawowa nr 33, a do połowy lat 60. również V LO), znajdował się tutaj Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 8 i Szkoła Podstawowa Specjalna. W 2004 roku budynek wrócił do rąk żydowskich i obecnie znajduje się tutaj żydowska szkoła podstawowa Lauder - Etz Chaimz.

Jako ciekawostkę mogę dodać, że do mniej więcej połowy lat 60. woźną w szkole była Niemka, która z nieznanych mi powodów została po wojnie we Wrocławiu. Starsza, sympatyczna i prosta kobieta do której mówiliśmy Frau Kapica (nie wiem jak to się pisało po niemiecku). Prawie w ogóle nie mówiła po polsku. Nauczyciele którzy znali jidysz mówili do niej w jidysz, ona odpowiadała po niemiecku, i się doskonale rozumieli. Mieszkała w pokoju w piwnicy budynku szkolnego. Miała mieszkającą poza szkoła pyskatą córkę w wieku ok. 25-35 lat, która po polsku mówiła bardzo dobrze. Wyjechały do Niemiec w połowie lat 60. Pamiętam, że na krótko przed ich wyjazdem prosiła mnie abym jej przetłumaczył na "niemiecko/jidysz" jakiś polski dokument urzędowy związany z pozwoleniem na ich wyjazd. Miałem problemy, ale o ile pamiętam to chyba zrozumiała to moje dość nieudane tłumaczenie.