Warto pamiętać, że do początku XX w. "Wielka Wyspa" nie była wyspą. Kanały nadające jej charakter wyspy wykopano dopiero na przełomie XIX i XX w. Pierwotna lokalizacja Sępolna była przesunięta względem obecnej na południowy-wschód i znajdowała się w okolicach zbiegu dzisiejszych ulic Bacciarellego i żmichowskiej. Po raz pierwszy Sępolno pojawia się w dokumencie księcia Henryka nadającym ziemie kolegiacie Św. Krzyża we Wrocławiu ponad 700 lat temu, bo już w roku 1288. Występuje wtedy pod nazwą "Zemplin".

Założeniem projektantów było od początku stworzenie osiedla w stylu miasta-ogrodu. Sępolno nie było pierwszym tego typu osiedlem we Wrocławiu, ale wyróżnia je coś innego. Wszystkie poprzednie zielone osiedla zabudowane były willami, niedostępnymi dla przeciętnego człowieka ze względu na cenę. Tymczasem Sępolno udostępniało wygodne mieszkanie lub dom z ogródkiem w zacisznej okolicy przeciętnie zarabiającemu mieszkańcowi Breslau. Krótko mówiąc było to osiedle dla szeroko rozumienej klasy średniej.

Większa część osiedla została wybudowana do roku 1930. Później jednak dobudowano jedną uliczkę we wschodniej części osiedla, a w roku 1933 wybudowano na centralnych błoniach kościół ewangelicki. W roku 1935 wszelkie prace budowlane na Sępolnie byłu ukończone.

Zniszczenia wojenne na Sępolnie nie przekraczały 30%. Stąd też osiedle niemal całkowicie zachowało swój charakter i nadal cieszy mieszkańców swoim urokiem.

Materiał pochodzi z mojej strony