Osiedle na zachodnim krańcu dzielnicy Psie Pole, na wschód od rzeki Dobrej, na południowy wschód od Pawłowic. Po wojnie powstały zakłady metalowe "Zakrzów" ( pózniejszy "POLAR S.A.), w 1949 uruchomiono Zakłady Stolarki Budowlanej ( STOLBUD S.A.). Zakrzów przyłączono do Wrocławia 1 I 1951. Od końca lat 60 powstaje osiedle domków jednorodzinnych, od lat 80 Osiedle Mieszkaniowe "Zakrzów" z kościołem św. Jana Apostoła.
kate16° K Kilka zdań z dokumentu magistratu.
2. Zarys rozwoju historyczno – przestrzennego Zakrzowa.
Dawne nazwy: Zakrou (1253), Zacrou (1271), Zakrow (1302), Sackrau.
Zakrzów miał z całą pewnością dawny, jeszcze słowiański rodowód. Wchodził on ra-zem z Psim Polem i Pawłowicami w skład dóbr książęcych, które zostały pozyskane przez klasztor św. Wincentego w XIII w. W 1279 r. opat udzielił zezwolenia na lokację na prawie niemieckim.
Podczas wojny trzydziestoletniej Zakrzów należał do miejscowości szczególnie silnie zniszczonych.
Już w 1731 r. w Zakrzowie warzono piwo. Folwark istniał we wsi od czasów średnio-wiecza. Wspomina się go m. in. pod koniec XVIII w.
W 1832 r. w Zakrzowie istniał stary, o średniowiecznym jeszcze rodowodzie młyn wodny. Ówczesny właściciel młyna, fabrykant papierniczy Hartmann zdecydował się zamienić go na młyn papierniczy. Stosunkowo szybko wprowadzono maszyny. W 1852 r. fabryka przeszła w ręce radnego miejskiego Korna i Bocka, obaj z Wrocławia. Po-większyli oni fabrykę w 1869 r. i zamontowali drugą maszynę papierniczą. Wybudowa-no wówczas również nieco domów dla robotników. W 1883 r. takich domów było 7.
Istotnym elementem rozwoju Zakrzowa było uruchomienie połączenia kolejowego z Psiego Pola do Brochocina Trzebnickiego. W 1845 r. w Zakrzowie było 40 domostw, browar, gorzelnia, młyn papierniczy, młyn wodny, kuźnia i folwark.