Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść




Korty tenisowe, ul. Katowicka, Opole
foxi: Dzisiaj rozpoczęto demontaż płotu wokół nieczynnych od dłuższego czasu kortów. Co będzie w tym miejscu ktoś wie ? Jakiś czas temu mówiono o budowie tu parkingu podobnie zlikwidowano kort przy Luboszyckiej - -
Zdjęcia niezidentyfikowane, Krapkowice
Hellrid: AB1929: Siegert Johann, Fleischermeister, Krappitz, Oppelner Straße 22. Pozostałe osoby z tym nazwiskiem były w tym samym budynku, jednak ciężko obecnie mi wskazać konkretną lokalizacje. Gdzieś na Opolskiej.
Dom nr 30, ul. Kozielska, Krapkowice
Hellrid: Na tej "wielopolówce" są pokazane obiekty: Kozielska 30 (po lewej), Kozielska 28 (po prawej), na dole skład to Kozielska 28a, obecnie dalej jest tam skład opału i innych towarów.
Gospoda zum weissen Lamm (dawna), ul. Prudnicka, Krapkowice
Hellrid: AB1929: Jakob Bittmann, Gasthausbesitzer, Krappitz, Coseler Straße 6. Okazuje się, że obiekt już jest, przenoszę.
Hotel zum Weissen Ross (dawny), ul. Plater Emilii, Głubczyce
kitapczy: Punktem odniesienia są plany miasta z roku 1910 i 1911: Kamienica mieszcząca hotel stała bliżej narożnika Rynku niż obecny nr 3 w zabudowie blokowej. Ujednoliciłam zapis na nr 5.
Krasnal Kanonier Antek, Wrocław
Wincenty Miros: To jest rakieta balistyczna :-)

Ostatnio dodane
znaczniki do mapy

chrzan233
chrzan233
Hellrid
Hellrid
mietok
Iras (Legzol)
Hellrid
Hellrid
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Alistair
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Alistair
Alistair
Alistair
MacGyver_74

Ostatnio wyszukiwane hasła

maszyn, strzeleczki, jaworek górny, foka, wydr, skórcz, trzebieszowice, wałbrzych, luna park, kościół św. Henryka, Kuropatnik, luboszycka, kino kraków, Dębianka, różanka, zespół szkolno przedszkolny nr 16, sanger, zespół szkolno przedszkolny Wrocław nr 16, wrocław, gigant, gliwice, kino lwow, hotel europa Jelenia, zamość, trebnig, Lehmwasser, Lehmwasser M, Jaworów, klein tinz, szkola knurow, wrocław kosciol klemensa, Piszkowice, wiel, wrocław osobowice, wrocław różanka, Budynek_nr_27_d_szkola_szybowcowa_ul_Kreta_Jezow_Sudecki_, Kędzie, Hala stulecia przystanek, Kliniki politechnika, organy, pilchowice 13, lubań kościół, Wrocław legnicka, Wre, ul.Horbaczewskiego, Przystanek reja, Kamień pomorski, Lüben, kow, Kamień pomorski stacja, nieużywane to, odrzańska, oławska, komarno, Ogród Botaniczny przystanek, czuchow, I_Liceum_Ogolnoksztalcace_im_Stefana_Zeromskiego_ul_Kochanowskiego_Jana_Jelenia_Gora, Bastion sakwowy, slawentzitz, swierzawa, Izbicko, świeradów zdrój, karpacz, szczyglowice, Bema, grzybowo, Dubois, nowa ruda stara osada 22, noe, Dom Edyty stein, tam cieplice, fsc, tamy, kościół ewangelicki, Przyszówka, Łabędy, Pomorska, Mosty pomorskie, kościół św michała, cieplice szkoła, nowa sól w, bliszczyce, dwór czarne, Przystanek rynek, środkowa 7, Wał, zakładowa, wrocław szewska, szkoła radiotechniczna Jelenia, składowa, narodowe, Narodowe forum, Plac orląt lwowskich przystanek, zakłady chemiczne Jelenia Góra, Dworzec swiebodzki, Smolecka, wyspa Piasek, Piasek, Piask, Piasku

 
 
 
 
Linke-Hofmann-Werke AG, czyli od pucybuta do milionera
Autor: Maciej S.°, Data dodania: 2012-05-14 00:51:41, Aktualizacja: 2022-01-26 22:13:56, Odsłon: 7561

Historia największej fabryki Breslau

Historia największej przedwojennej wrocławskiej fabryki jest taką lokalną wersją amerykańskiego snu „od pucybuta do milionera”. Chodzi o zakład znany przed wojną jako Linke-Hofmann-Werke AG Breslau.
 

Zdjęcie nr 1
Zdjęcie nr 2










 

Po lewej: Gottfried Linke (1792-1867), po prawej Johann G. Hofmann (1803-1879) – wrocławscy przemysłowcy, konkurenci, po śmierci ich spadkobiercy zdecydowali się połączyć siły.

Ale od początku: Gottfried Linke (1792 – 1867) był wrocławskim rzemieślnikiem. Znany był ze swojej pilności, wytrwałości i pracowitości. Jednocześnie był to człowiek skromny i uczciwy. Linke był stelmachem, produkował siodła i budował powozy. Jego zakład mieścił się na ulicy Rzeźniczej 32. Swoje siodła pan Linke produkowałby pewnie do końca życia, gdyby nie... postęp cywilizacyjny. Otóż przyszłością była kolej! W 1839 r. Linke otrzymał, jak na producenta siodeł i powozów, dość dziwne, ale również ogromne zamówienie. Na co? Na 100 kolejowych otwartych wagonów (w niektórych publikacjach mowa jest o zamówieniu na taczki, ale to błąd tłumaczenia). Linke miał je dostarczyć dla towarzystwa, które budowało właśnie Kolej Górnośląską (niem. Oberschlesiche Eisenbahn), kolej ta miała połączyć stolicę Dolnego Śląska z Górnym Śląskiem. Na wspomnianych wagonach (lub taczkach) Gottfried Linke zrobił interes życia, porzucił swoje siodła i związał się z branżą, która dynamicznie się rozwijała – koleją.

Zamówienie na wagony zrealizowała nowa firma Linkego, działająca już pod nazwą Wagenbauanstallt Gottfried Linke, czyli Fabryka Budowy Wagonów Gotffried Linke. Pierwszy zakład działał przy obecnej ulicy Rybiej (niem. Walfischgasse) i funkcjonował tam do lat 60 XIX w. Na ul. Rybiej /niestety nigdzie na mapie nie mogłem znaleść tej ulicy, chyba nie ma, może ktoś by pomógł lub nawet dodał jej znacznik do mapy - przyp. Maciej S./ produkowano między innymi wagony do przewozu węgla (pierwszy egzemplarz – 1844 r.) oraz wagony osobowe. W 1858 r. fabryka została przeniesiona w rejon obecnej ulicy Strzegomskiej (niem. Striegauer Chaussee, Striegauer Strasse), czyli w miejsce, które wtedy leżało jeszcze na peryferiach miasta. Po śmierci Gottfrieda Linkego w 1867 r., interes poprowadzili jego synowie, firma działała teraz pod nazwą Gottfried Linkes Soehne Wagonfabrik Breslau. Sam Gottfried Linke spoczął na tzw. Wielkim Cmentarzu, a jedna z ulic w Leśnicy nosiła w latach 1930-1945 nazwę Linkestrasse.

Fabryka rozwijała się bardzo dynamicznie, wprost proporcjonalnie do rozwoju kolejnictwa. W 1861 r. bracia Linke oprócz wagonów zaczęli produkować również lokomotywy. Jednocześnie fabryka stale się powiększała, powstały nowe hale do produkcji lokomotyw i wagonów. W 1871 r. zakład wykupiła spółka Breslauer AG für Eisenbahn-Wagenbau. Dzięki temu kapitał zakładowy spółki został znacznie podwyższony, do 960 tys. talarów, co umożliwiło dalszy rozwój fabryki. Z czasem produkty zakładów we Wrocławiu, wciąż znanych po prostu jako Linke, zostały docenione na międzynarodowych wystawach. W 1900 r. na Wystawie Światowej w Paryżu fabryka otrzymała Grand Prix. Firma została doceniona również na wystawie w Mediolanie w 1906 r., a w 1910 r. otrzymała jeszcze dwie nagrody – na Międzynarodowych Targach Kolejnictwa i Transportu Lądowego w Buenos Aires oraz na Wystawie Światowej w Brukseli.

Lokalnym konkurentem dla fabryki synów Linkego był zakład braci Hofmannów, którzy zaczynali od produkcji sikawek strażackich i maszyn do drewna. Fabryka mieściła się przy obecnej ul. Prostej (niem. Holteistrasse). Z czasem Hofmannowie również zmienili branżę – tak narodziła się firma Hofmann Gebr. & Co. Wagenfabrik AG. Hofmannowie produkowali wagony kolejowe oraz tramwajowe. W szczytowym okresie rozwoju w 1908 r. w fabryce pracowało 1000 osób.

Wydarzeniem przełomowym dla wrocławskiego przemysłu było połączenie obu konkurujących ze sobą firm w jeden koncern. Nastąpiło to w 1912 r. Nowe przedsiębiorstwo zaczęło funkcjonować pod nazwą Linke-Hofmann-Werke AG. W tamtych czasach był to największy zakład przemysłowy we Wrocławiu i jeden z największych producentów wagonów i lokomotyw w Europie. Powierzchnia fabryki liczyła wtedy 196 ha, z czego 78 ha zajmowały hale fabryczne i inne zabudowania pod dachem. Koncern wciąż się rozwijał i wchodził w fuzje z różnym zakładami, nie tylko z terenu Dolnego Śląska. Wiązało się to również ze zmianami w nazwie przedsiębiorstwa, np. w latach 1923-1926 firma nosiła nazwę Linke-Hofmann-Lauchhammer AG, a w latach 1928-1934 Linke-Hofmann-Busch-Werke AG.

Rok 1929 przyniósł wielki kryzys. Wrocławski koncern ciężko go przeżył, stracił kilka fabryk, w sierpniu 1933 r. wstrzymano nawet produkcję lokomotyw – ostatnia nosiła numer 3077.

Kilka lat później fabryka ponownie stanęła na nogi. Zdecydowano się na powrót do dawnej nazwy, która w Europie była już rozpoznawalną marką. Wrocławskie fabryki wagonów i lokomotyw ponownie nazywały się więc Linke-Hofmann-Werke AG. W tym czasie niektóre zakłady LHW zostały przejęte przez inne niemieckie koncerny. W wyniku tych zmian LHW ograniczyło się do produkcji wagonów kolejowych i tramwajowych. Szybko zwiększało się zatrudnienie – w 1935 r. w LHW pracowało 1600 osób, w 1939 r. było to już 3340 osób.

Należy wspomnieć również o „nietypowej”, jak na fabrykę wytwarzającej wagony, produkcji na potrzeby zbrojeniowe. Podczas I wojny światowej w LHW produkowano samoloty Walfisch, R-I i R-II. Z kolei podczas II wojny światowej prowadzono produkcję różnych elementów uzbrojenia dla wojennej machiny Hitlera – m.in. części do rakiet V-2 (od października 1943 r.). W czasie wojny w LHW wyprodukowano 12 takich pociągów pancernych.

Pod koniec wojny fabryka Linke-Hoffmann-Werke została poważnie uszkodzona. W 1945 r. zakład wznowił działalność pod nazwą Państwowa Fabryka Wagonów PaFaWag. Ale to już zupełnie inna historia...

Artykuł pochodzi ze strony http://wroclawzwyboru.blox.pl/2008/07/Linke-Hofmann-Werke-AG-czyli-od-pucybuta-do.html

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Ciekawy pod artykułem komentarz na temat poruszanego tu pierwszego zlecenia dla firmy Linke:

"Gość: nhenric, jyh194.internetdsl.tpnet.pl 2010/10/07 08:57:30

O początkach kariery Linkego w ciekawym artykule przedrukowanym z "Arbeitkalender" 1907, w M. Janitzek, Wie die erste Eisenbahn nach Oberschlesien zustande kann, [w:] Oberschlesien. Heimatbuch von Alfred Hein und W. Müller-Rüdersdorf, Leipzig 1926, s. 99-103.

W artykule można przeczytać, że Linke faktycznie zaczynał od niespodziewanego zlecenia na 1000 taczek, potrzebnych do usypywania wału pod budowę linii kolejowej z Wrocławia na Górny Śląsk (i dalej), po których następowały kolejne zlecenia, aż w końcu zajął się budową wagonów, a potem... interes już się kręcił :)"


/ / / / 10 /
/ / / / 12 /
Zulka | 2021-02-18 00:26:02 | edytowany: 2021-02-18 00:34:54
Mam zdjęcie do tego artykułu znalazłam na aukcji na eBay
maras | 2021-02-18 02:12:32
To dodaj do czy chcesz aby ktoś inny to zrobił?.
Zulka | 2021-02-18 23:30:05 | edytowany: 2021-02-18 23:33:19
ok już dodaje
Chudini | 2024-02-09 13:07:03
Ulica Rybia / Walfich-Gasse. To boczna ulica Rybackiej.