Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść




Budynek nr 5 - Niewidzialny Dom, ul. Strumykowa, Toruń
sawa: Do której kategorii mam zaliczyć ten poprzemysłowy budynek po lewej stronie ?
pl. Wróblewskiego Walerego, gen., Wrocław
Mmaciek: Obiekt dla słupa był założony w innym obiekcie ze słupem (stąd ul. Rydygiera). Wyprostowałem.
Zakład Górniczy Bolesław Chrobry (dawny), Wałbrzych
heck: Idą chłopy na szychtę
Dom kolonijny (dawny), ul. Powstańców Śląskich, Międzygórze
Zbigniew Waluś: A gdzie Ty ?
Topola Tekla, ul. Podzamcze, Chudów
YouPiter: 24 maja 2020 to data wpisana rzekomego wykonania tej fotki, a to podaje EXIF - 2017:06:24. Tak ja to widzę.
ul. 11 Listopada, Katowice
Ireneusz1966: Plac Ogród Dworcowy , po prawej widać dworzec PKP Szopienice Północne

Ostatnio dodane
znaczniki do mapy

sawa
MacGyver_74
dariuszfaranciszek
foto-baron
Rob G.
Tony
Rob G.
Rob G.
McAron
MacGyver_74
MacGyver_74
MacGyver_74
prysman
MacGyver_74
MacGyver_74
MacGyver_74
MacGyver_74
MacGyver_74
MacGyver_74
MacGyver_74
Jan R

Ostatnio wyszukiwane hasła


 
 
 
 
ELWRO miało szanse przetrwać.
Autor: Maciej S.°, Data dodania: 2014-03-13 14:57:08, Aktualizacja: 2014-03-17 22:27:35, Odsłon: 7499

Jak wynika z niniejszego opracowania przyczyną upadku Zakładu byli sami pracownicy.
Autorzy opracowania: mgr Bogdan Safader, mgr Janina Rudze

 Elwro miało szanse przetrwać.

mgr Bogdan Safader
mgr Janina Rudze

 

     W swojej „Refleksji autorskiej” twórca (chwała mu za to) witryny elwrowskiej
www.elwrowcy.republika.pl Jarosław Kutkowski stwierdza, cytuję: „Pomimo upływu
wielu lat, nadal zastanawiamy się, dlaczego „padł” nasz Zakład, czołowy producent
sprzętu elektronicznego w Europie Wschodniej. Złożyło się na to wiele czynników
zarówno zewnętrznych i wewnętrznych, dla których katalizatorem była odbywająca
się wówczas transformacja ustrojowa. Ale najbardziej zastanawiająca jest bierna
postawa załogi, którą w żaden sposób nie tłumaczy istniejąca wówczas blokada
informacji”.
Pytania „dlaczego” stawiają sobie chyba wszyscy elwrowcy dla których satysfakcję
dawała przez wiele lat praca w Elwro – w jednym z najnowocześniejszych polskich
przedsiębiorstw, dysponującym zapleczem badawczo-rozwojowym (Instytut)
zapleczem handlowym na rynku krajowym (Biuro Generalnych Dostaw) i na rynkach
zagranicznych (Biuro Handlu Zagranicznego), zapleczem obsługi serwisowej i
szkoleniowej (Elwro Serwis – oddziały w kraju i zagranicą oraz Ośrodek
Szkoleniowy).
     Czy Elwro rzeczywiście musiało upaść, mimo, że posiadało świetną kadrę
pracowników w każdym obszarze działalności i działało w branżach
najnowocześniejszych technik: komputerowej, automatyki przemysłowej, aparatury
kontrolno – pomiarowej, oraz miało ugruntowaną pozycję i znaczący udział na rynku
krajowym i rynkach Europy Wschodniej.
„Dlaczego Elwro nie przetrwało transformacji lat dziewięćdziesiątych?” - pytanie to
stanowi tytuł „Refleksji historycznej” autorstwa Romana Gawlaka i Heliodora Stanka
kierujących zespołami konstruktorów w zapleczu B+R firmy.
Wniosek sformułowany przez autorów (przytoczony też przez Bronisława Piwowara
we „Wspomnieniach o Elwro”) brzmi: „Wydaje się, że zasadniczą przyczyną był brak
strategii długofalowej rozwoju firmy, a także brak wizji nieuniknionej transformacji
firmy.”.

     Posiadając wiedzę nie tylko o przyjętej strategii i wizji ale o faktycznie prowadzonym
przez 3 lata, począwszy od 1988r., zrealizowanym i zakończonym w październiku
1990r., procesie przygotowania Elwro do transformacji, zapewniającej firmie
przetrwanie z szansami na rozwój, uważamy [1] odpowiedź na pytanie „Dlaczego Elwro
nie przetrwało transformacji ...” sformowaną we wniosku jw. jako nie odpowiadającą
rzeczywiście zaistniałym przyczynom i faktom.
Nie ulega wątpliwości, że sytuacja w Polsce w latach 80-tych, zwłaszcza w pierwszej
połowie tych lat (stan wojenny, restrykcje zachodnie) miała odczuwalny wpływ na
Elwro na to, cytuję [2]:
 „... że nie generowano odpowiednio silnych impulsów
rozwojowych w 1 połowie tych lat.”
Z kolei tezę o zanikaniu produkcji zawartą w pytaniu2 „Dlaczego w 2 połowie lat 80
dopuszczono w Elwro do zaniku produkcji?” obalają:
- rosnące wielkości sprzedaży Elwro w latach 1986 – 1989 (patrz Załącznik nr 1 i
1a - tabela z opracowania pt. „Information Memorandum”)[3] ,
- struktura sprzedaży wg grup wyrobów Elwro, na kraj i eksport w 1989r. (patrz
Załącznik nr 2 i 2a – tabela z „Information Memorandum”) z udziałem w
sprzedaży ogółem 35% - mikrokomputery, 15,6% - systemy teleprzetwarzania
(produkowane w Elwro przez wszystkie lata 80-te),
- wielkości dotyczące eksportu Elwro w 1989r. do poszczególnych krajów (patrz
Załącznik nr 3 i 3a – tabela z „Information Memorandum”)[3].
Wyniki finansowe przedsiębiorstwa za 1990r. (wzrost przychodów do kwoty 456,3
mld zł w stosunku do 117,8 mld zł w 1989r., wzrost zysku netto do kwoty 64,2 mld zł
przy 42,4 mld zł w 1989r.) osiągnięto mimo zachodzących zmian w krajach Europy
Wschodniej w tym ZSRR.
Przywrócenie w Polsce faktycznego funkcjonowania przepisów Kodeksu handlowego
uruchomiło [4] w Elwro z początkiem 1988r. aktywne działania dla tworzenia powiązań
przedsiębiorstwa z innymi podmiotami w formie spółek kapitałowych wspierających
Elwro w różnych obszarach istotnych dla powodzenia i rozwoju przedsiębiorstwa.

     W okresie 1988 – 1990 powiązanych i utworzonych zostało, z udziałami Elwro
wniesionymi w formie pieniężnej, 15 spółek (w tym 2 spółki z udziałem
zagranicznym [5]) wspierających przedsiębiorstwo w obszarach:
· B+R - 3 spółki (Advacom w Poznaniu, Imcon w
Gliwicach, Mercomp w Warszawie),
· projektowanie aplikacji z - 4 spółki (Elba– dla banków, Eliks– dla
zastosowaniem wyrobów księgowości, Promin- automatyzacja w
Elwro przemyśle, Elwro System- automatyzacja w przemyśle ),
· dystrybucja - 4 spółki (Metronex S.A., Budimex Eko,
(kraj i eksport) Cenzin, Nauka),
· ubezpieczenia/ - 2 spółki (Polbrokers, Bank Własności
wsparcie przekształcenia Pracowniczej S.A.),
· wytwarzanie, wdrożenia - 1 spółka z udz. zagr.(Elwro – 45 z udziałem 2
oprogramowania dla firm francuskich),
użytkowników we Francji
· eksport/ import - 1 spółka z udz. zagr. (SET-Superwave
Trading GmbH z udziałem firmy z Tajwanu i
firmy z Berlina Zachodniego).
Z dwoma partnerami zagranicznymi (w ZSRR w Tibilisi oraz na Węgrzech w
Budapeszcie) zawiązanie spółek znajdowało się na zaawansowanym etapie przed
podpisaniem umów.
Realizacja celu strategicznego i wizji transformacji wiązała się z pozyskaniem
zagranicznego inwestora (ów) zainteresowanego (nych) zarówno potencjałem Elwro
jak i rynkami krajowym i Europy Wschodniej na których Elwro posiadało
zorganizowana sieć serwisową i handlową.
Decyzje o przygotowaniu i przeprowadzeniu transformacji połączonej z pozyskaniem
inwestora (ów) zachodniego zostały podjęte w Elwro latem 1989r.
Już z początkiem września (zaraz po utworzeniu w sierpniu 1989r., rządu z premierem
T. Mazowieckim) przystąpiono, przy aktywnym udziale zaproszonych do współpracy
zagranicznych firm o międzynarodowej renomie (S.G. Warburg &Co. Ltd oraz KPMG
z Londynu), do opracowania spełniających standardy zachodnie:
a) dokumentów oceny przedsiębiorstwa, jego walorów, potencjału, atrakcyjności dla
inwestorów, pozycji na rynkach krajowym i Europy Wschodniej ujętych w formie
opracowania pt. „ELWRO INFORMATION MEMORANDUM”,

   b) dokumentów wyceny przedsiębiorstwa obejmującej analizę, weryfikację za okres
4 lat (1986 - 1989) sytuacji finansowej, majątkowej, dochodowej, podatkowej itd.,
odzwierciedlających w sposób czytelny dla inwestorów zachodnich obraz sytuacji
finansowo-majątkowej Elwro przedstawiony wg zasad księgowości
obowiązujących na zachodzie (GAAP), a także prezentujących możliwe do
uzyskania korzyści przez udziałowca zagranicznego.
Wybrane informacje, wnioski i wykazane korzyści dla inwestorów stanowią jeden
z rozdziałów „Information Memorandum” pt. „Raport finansowy opracowany
przez KPMG...”.
Bardziej szczegółowy raport o charakterze poufnym został, przez KPMG przy
udziale przedstawicieli odpowiednich służb Elwro, przygotowany dla dyrekcji
Elwro oraz dla S.G. Warburg.
Opracowanie dokumentów zakończono w kwietniu 1990r. W dniu 7 maja 1990r.
dyrekcja przedsiębiorstwa i dyrektorzy zakładów zatwierdzili opracowane wspólnie z
S.G. Warburg i KPMG Memorandum Informacyjne o Elwro ( Załącznik nr 4 – strona
tytułowa i spis treści „Information Memorandum”).
Dyrektor Naczelny Andrzej Musielak pismem z dnia 7.05.1990r. upoważnił S.G.
Warburg do przekazywania Memorandum Informacyjnego o Elwro potencjalnym
inwestorom po podpisaniu przez nich, zgodnie z ustaloną uprzednio procedurą,
zobowiązania do zachowania tajemnicy.
Pismo jw. oraz lista zaakceptowanych przez Elwro 35 potencjalnych partnerów/
inwestorów ujęte są w Załączniku nr 5 i 6.
Opracowane dokumenty przewidywały, że:
· Elwro zostanie przekształcone w spółkę akcyjną,
· partner zagraniczny miałby pełną reprezentację we władzach spółki, prawa głosu i
inne prawa odpowiadające 35% lub 50% udziału w kapitale akcyjnym,
· partner przeznaczyłby pewną kwotę w walutach wymienialnych na rozwój
przedsiębiorstwa,
· partner określiłby co i jak wniósłby do Elwro jako technologie i know-how,
· udział partnera spowodowałby opracowanie nowych wyrobów Elwro lub
produkowanie przez Elwro wyrobów partnera,
· Elwro jest zainteresowane aby udział partnera umożliwił wejście spółki na nowe dla
Elwro rynki.
S.G. Warburg pełniąc rolę doradcy i aktywnie uczestnicząc w przygotowaniu w/w
dokumentów pełnił także wiodącą i bardzo ważną rolę w procesie poszukiwania i
kontaktów o zasięgu światowym dla pozyskania inwestorów do Elwro a także w
przygotowaniu spotkań i negocjacji z potencjalnymi partnerami/ inwestorami.

Zainteresowanie związkiem z Elwro zgłosiło do S.G. Warburg szereg firm
zagranicznych.
W okresie do października 1990r. miały miejsce, przygotowywane przez S.G.
Warburg, spotkania i wstępne negocjacje w kraju i za granicą z potencjalnymi
partnerami/ inwestorami zainteresowanymi powiązaniem z Elwro w szczególności w
branżach komputerowej oraz automatyki przemysłowej.
Wraz z przygotowywaniem, z udziałem S.G. Warburg i KPMG niezbędnych
dokumentów dla zainteresowania potencjalnych partnerów zagranicznych
powiązaniem kapitałowym z Elwro, rozpoczęto prace dla przygotowania Elwro do
przekształcenia w spółkę akcyjną. W styczniu 1990r. powołany został zespół ds.
przekształcenia Elwro.
Uchwalenie w lipcu 1990r. ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych
stworzyło możliwość przekształcenia Elwro w spółkę (np. w spółkę akcyjną) i
udostępnienia podmiotom zagranicznym akcji w spółce powstałej w wyniku
przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego.
W czerwcu 1990r. zakończono prace nad powołaniem przez Elwro fundacji dla
wsparcia załogi w procesie prywatyzacji. Fundacja została zatwierdzona przez
Ministra Przemysłu i jesienią 1990r. znajdowała się w fazie rejestracji sądowej.
W sierpniu 1990r. dla wsparcia załogi w procesie prywatyzacji Elwro przystąpiło do
Banku Własności Pracowniczej S.A. w Gdańsku.
W październiku 1990r., po spotkaniu z udziałem przedstawicieli rządu RP,
przygotowany został, zgodnie z wymogiem ustawy i podpisany przez Dyrektora Elwro
i Przewodniczącego Rady Pracowniczej, wniosek do Ministra Przekształceń
Własnościowych o przekształcenie Elwro w spółkę akcyjną.
     

Rada Pracownicza Elwro wycofała się jednak z uprzedniej zgody na przekształcenie,
wniosek zatem utracił ważność ponieważ nie spełniał już wymogów przepisu ustawy
stanowiącego, że minister może przekształcić przedsiębiorstwo państwowe w spółkę
„na wspólny wniosek dyrektora przedsiębiorstwa i rady pracowniczej.”


     Podjęte próby przekonania Rady Pracowniczej do zmiany decyzji nie dały rezultatu.
Nie wpłynęło również na zmianę decyzji Rady uświadomienie skutków braku zgody
zarówno dla przedsiębiorstwa (wycofanie się inwestorów zagranicznych, zagrożenia
dla przetrwania firmy itd.) jak również dla załogi (pozbawienie pracowników praw
nabycia na zasadach preferencyjnych do 20% akcji spółki, zagrożenie utrzymania
miejsc pracy).
Odstąpienie od zgody na przekształcenie Elwro nastąpiło niespodziewanie po tym gdy
większość członków Rady Pracowniczej została przekonana do korzystniejszego ich
zdaniem rozwiązania dla Elwro na drodze akcjonariatu pracowniczego popularyzowanego
w tym czasie w Polsce także przez posłów po ich wizytach w USA.
O tym, które rozwiązanie przyjąć miano zdecydować po przeprowadzeniu przez Radę
Pracowniczą referendum w załodze Elwro. Referendum nie zostało przeprowadzone.
Nierealność pomysłu z akcjonariatem pracowniczym, (tj. spółką pracowniczą)
wynikająca ze skali przedsiębiorstwa, wartości jego majątku, braku dla tego
rozwiązania inwestorów zagranicznych, była oczywista.
W wyniku braku zgody na przekształcenie Elwro zgodnie z przygotowanym
wnioskiem oraz po odstąpieniu inwestorów zagranicznych od prowadzonych
negocjacji, a także po zaniechaniu przez S.G. Warburg kontaktów i przygotowywania
spotkań z potencjalnymi inwestorami dla zainteresowania ich inwestycją w Elwro,
dyrektor przedsiębiorstwa Andrzej Musielak zrezygnował z udziału w konkursie na
stanowisko dyrektora w nowej kadencji.
Dyrektorem po wyborze przez Radę Pracowniczą został od stycznia 1991r.Władysław
Kierzkowski.
     Odpowiedź na pytanie "Czy Elwro miało szanse przetrwać?" - brzmi TAK ale po
przekształceniu przedsiębiorstwa w spółkę akcyjną zgodnie z przygotowanym
wnioskiem do Ministra Przekształceń Własnościowych i po przystąpieniu
inwestorów zagranicznych do spółki akcyjnej albo do spółek z ograniczoną
odpowiedzialnością ze 100% udziałem Elwro to jest do spółek utworzonych z
zakładów wchodzących w skład Elwro. Udziały w tych spółkach – zakładach (np.
komputerowym, automatyki itd.) mogły być udostępnione inwestorom
zagranicznym zainteresowanym wyłącznie określoną branżą.

 

     W 1993r. w pakiecie z warszawskim ZWUT zostało Elwro sprzedane koncernowi
SIEMENS od którego po 7 latach przedsiębiorstwo odkupiła firma amerykańska
TELECT.
Jak pisał Adam Urbanek w artykule pt. „Ostatni etap Elwro”: „W 50 rocznicę
utworzenia Elwro (6 lutego 1959r.) amerykański właściciel Telect całkowicie
zlikwidował dawny zakład komputerowy Elwro...... Dobiegła kresu licząca pół wieku
historia polskiej informatyki, tworzona głównie w oparciu o sprzęt i oprogramowanie
procesorów serii ODRA 1300 oraz maszyny jednolitego systemu typu RIAD
pochodzące z wrocławskiej fabryki komputerowej”.


Nie musiała tak skończyć się historia Elwro.


Wrocław, sierpień 2012

------------------------------------------

1/ Autorzy pełniąc funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Ekonomiczno Finansowych (Janina Rudze) i Pełnomocnika
Dyrektora ds. Przygotowania i Organizowania Spółek (Bogdan Safader) aktywnie uczestniczyli do listopada
1990r. w procesie i pracach przygotowywania transformacji Elwro realizującego cele strategii rozwoju i wizję
transformacji przedsiębiorstwa.
2/ Patrz pkt. 7 „Pytania zamiast odpowiedzi” w „Wspomnienia o Elwro” – B. Piwowar.
3/ Dokument pt. „Information Memorandum” sporządzono z udziałem renomowanych międzynarodowych firm
(SG Warburg i KPMG z Londynu) wg standardów zachodnich z przeznaczeniem dla potencjalnych inwestorów
zachodnich.
4/ Zarządzeniem nr 5/88 Dyrektora utworzone zostało z dniem 1.01.1988r. stanowisko „Pełnomocnika Dyrektora
ds. Przygotowania i Organizowania spółek” podporządkowane, z uwagi na znaczenie problematyki bezpośrednio
Dyrektorowi Naczelnemu.
5/  Wejście w życie z dniem 1 stycznia 1989r. ustawy o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów
zagranicznych umożliwiło, po uzyskaniu zezwolenia Prezesa Agencji ds. Inwestycji Zagranicznych,
uczestnictwo polskich osób prawnych i fizycznych w spółkach z zagranicznymi osobami prawnymi i
fizycznymi.

 

---------------------------------
Źródło: elwrowcy.republika.pl  

 


/ / / / 30 /
tadpole | 2014-03-13 15:51:35
"Przetrwac" nie wystarczy.
tadpole | 2014-03-13 15:58:22
Nie wiedzialem, ze mam krewnych wsrod autorow artykulu.
dsun84 | 2014-03-13 21:33:42
Obecnie wykonuję swoją pracę na terenie dawnych zakładów ELWRO. Wtedy wrogie przejęcie wydawało się Siemensowi dobrym krokiem, ale dziś by tak już nie postąpiono.
sir Hades | 2014-03-14 09:10:04
A jak było z Diorą?
wilk.wroclaw | 2014-03-14 21:37:47
Diora po wyjściu ze zjednoczenia UNITRY ma się dobrze, tyle, że lepiej sprzedaje się poza Polską niż u nas... Zestawy kin domowych Diory są w tym momencie ich najsilniejszą ofertą, wysoko ocenianą przez audiofilów
Krzysztof Bach | 2014-03-15 20:23:43
Miłe zaskoczenie na plus. Stronka "Diory" działa, ale o zakładzie można coś więcej?
wilk.wroclaw | 2014-03-16 08:07:17
To już nie do mnie Kolego :-) , nie moja działka i nie mój rejon zainteresowań, nie posiadam wiedzy w temacie niestety. Sam byłem zaskoczony istnieniem aktualnej oferty Diory, dowiedziałem się przypadkiem, bo firma, która przedstawiała mi ofertę wykonania nagłośnienia po prostu przedstawiła w jednym z wariantów wzmacniacz i głośniki z Diory właśnie, co mnie zdziwiło, i zacząłem drążyć temat. I stąd wiem, że aktualnie sprzedają w Polsce nie wiele, ale mocno działają poza Polską, głównie na rynku custom, takich indywidualnych rozwiązań i zabudów.
Maciej S. | 2014-03-16 18:09:44
Również jestem mile zaskoczony że firma została reaktywowana.
Ciekawa strona o zakładzie Jak tam piszą zakład upadł w 2001 r a całkowicie wykreślony z rejestru podmiotów gospodarczych w 2006. Wnioskuje więc że jakiś podmiot zakupił prawa do znaku towarowego i firmuje tym swoje produkty. Ciekawe gdzie są one produkowane, gdyż jak mniemam zgodnie za Naszą polską tradycją cześć budynków dawnego zakładu została wyburzona.
dsun84 | 2014-03-17 19:14:49
Najbliższa fabryka półprzewodników jest w Dreźnie, a płytki drukowane już wszyscy zamawiają w Chinach.
wilk.wroclaw | 2014-03-17 21:14:34
Ja postanowiłem zostać tradycjonalistą dinozaurem, i wybrałem rozwiązania oparte o lampy :-)
stap | 2014-03-22 08:01:32
Podejrzewam, ze ma tyle wspólnego z dawną Diorą co obecny motocykl Junak z dawnym.
gpkasa | 2014-03-28 20:54:22
Jestem w szoku !?! Mieszkam w Dzierżoniowie i pierwsze słyszę o "nowej" Diorze ??? Coś mi tu nie pasuje !!!
tadpole | 2014-03-30 16:13:51
Ktos kupil (moze przywlaszczyl) prawa do nazwy itp.
Kat | 2014-04-07 18:06:32
Witam. Niestety Elwro nie miało szans przetrwać i jak widać nie przetrwało... .( Dzieckiem będąc małym bywałem tam na dniach otwartych. Bywałem na imprezach organizowanych później przez WZE Mera-Elwro (co za tytuł) i uczniów Technikum Elektronicznego. Szkoda deczko.... potencjał był. K
Kat | 2014-04-12 15:55:15
Tylko wspomnienia- Elwro nie miało szansy przetrwać!